Het is met Brusselmans als met spruiten. Je houdt ervan! Zijn proza is vermakelijk en ook zijn toneelwerk valt ten zeerste te smaken. Zelf stelde hij ooit dat zijn toneelstukken niet zoveel voorstellen, maar als de meester het zegt, neem het dan met een ferme korrel zeezout.
Veel toneel heb ik dit seizoen nog niet gezien, goed (amateur)toneel ook niet, daar zullen we het maar niet over hebben...de lange tenen raken te snel gekneld onder mijn vermorzelende hiel. "De naamloze mens" dan maar, gespeeld door het nog prille Kartoesj in Beveren-Leie. Pril, jawel, maar pril betekent hier dat men nog niet aangetast is door de zuren van de tijd. Pril, jawel, maar ongelooflijk dapper wat stukkenkeuze betreft. "De naamloze mens" is een heerlijke, realistische, herkenbare en grappige tekst; een ding waarmee acteurs en actreuzes zich kunnen amuseren. Je voelt er het isolement in van personnages die zich steendood vervelen...maar vertellen over kennelijk onbelangrijke zaken, brengt vaak het belangrijke naar boven. Ik weet het: er wordt vaak klakkeloos gelachen in toneelzalen, maar hier MOET je wel lachen omdat je de hele situatie waarlijk gelooft; omdat het spelplezier van het podium afspat én omdat al dat prille talent bovendrijft. Jawel, ze zullen daar in Beveren-Leie nog veel plezier beleven aan dat talent. Houden zo! En als u mij niet gelooft: "De naamloze mens" nog op 9 en 10 december om 20 uur in 't Klokhuis...de geur van fristi moet je er wel bijnemen.
JV
