zonneklaar talent

Op zaterdagavonden valt doorgaans niet veel waardevols te rapen op mijn Belgacom TV. Al is het digitale aanbod nog zo groot, steevast bekruipt mij het wurgende gevoel van ´ze hadden dit evengoed niét kunnen uitzenden´. Waarom dus niet wat cultuur gaan opsnuiven op de dag voordat kortjakje niet ziek is, en wel in het gehucht Geluwe, een dorpje dat mij telkens weer doet denken aan gezonde ontspanning op hooizolders. Maar dit geheel terzijde.
`Woord voor Woord` bleek een compilatie te zijn van examenwerken, uitgevoerd door leerlingen van de Stedelijke Academie voor Muziek en Woord Menen...dat is een hele mond vol. Een steengoeie compilatie, nota zeer bene... De voorstelling maakte iets in me wakker dat zich in een onverlichte kamer van mijn ziel schuilhoudt. Waarom? Omdat duidelijk werd dat je niet altijd veel tekst nodig hebt om indruk te maken. Omdat ´vroeger´ alsmaar langer geleden lijkt bij het aanschouwen van jongelui wier talent vooralsnog een goed bewaard geheim is. Omdat zelfs in de weergave van dromen het woord accuraat is, of realistisch, ja realistisch. Omdat rode hoge hakken...ja zeg...vandaar die hooizolder waarschijnlijk.
`Woord voor Woord` was de uiting van zonneklaar talent. Ooit zullen die jonge gasten nog veel genoegen beleven aan hun woordkunst...als het al niet zover is.

Janne

falderie, faldera

Ik ben niet zo´n amateur wat betreft het braderiegebeuren...Het is me allemaal teveel falderie, faldera. Zonder enige twijfel nestel ik me, na één uur doelloos ronddwalen, in een kroeg waarvan ik er ten stelligste van overtuigd ben dat de waard ook al geen liefhebber is op braderiegebied. Op dagen die ik als normaal beschouw, klatert het in dit kroegje van beleefdheid... Op dagen van falderie faldera niet, toch wat het occasionele publiek betreft. Dat toch wel zeer specifieke publiek rijdt nu eenmaal rond in een Volvo, bedekt met VTM sticker, een nummerplaat met vijf kentekens én met vliegen die op de achterruit kleven. Dús niet het publiek waarmee je even de boeken top tien doorneemt. Het gevoel dat mij ondertussen doortrok had verdacht veel weg van schaamte en u zult begrijpen dat ik na dit soort momenten toe ben aan één of meerdere drankjes... Ik zal wel nooit de amusementswaarde van falderie faldera inzien, vooral omdat er echtwaar niets te beleven valt.

Tire a la Francaise

Als ik terugkijk, zie ik mijn leven als een lange, aaneengeschakelde reeks toevalligheden, die pas achteraf een plan in zich lijkt te herbergen. Nooit is er sprake geweest van een weloverwogen carriereplanning, de kansen kwamen op mijn weg en soms greep ik ernaar. Maar vaker nog liet ik ze door mijn vingers glippen.
Spijt is een woord dat niet in mijn systeem zit...als ik het over zou mogen doen, zou ik het weer precies zo doen...