Het Nieuwsblad - Gemeente Ronse: Toneelgroep 't Podium presenteert 'Festen'

Het Nieuwsblad - Gemeente Ronse: Toneelgroep 't Podium presenteert 'Festen'

FESTEN

Een succesvol zakenman heeft al zijn familieleden uitgenodigd om op grootse wijze zijn 60ste verjaardag te vieren. Een half jaar eerder heeft een van zijn dochters zelfmoord gepleegd. Hij vraagt zijn oudste zoon om haar te herdenken in een toespraakje tijdens het feest. Maar nadat de zoon tegen zijn glas heeft getikt, wordt het gezelschap geconfronteerd met een smerige, etterende familiewonde die wordt opengereten...
`FESTEN´ is in oorsprong een Deense speelfilm uit 1998, in beeld gebracht door regisseur Thomas Vinterberg en werd ook op fenemenale wijze herschreven voor theater...een overrompelende theaterbewerking nog wel. `FESTEN´ is het bewijs van het feit dat een verschrikkelijk drama dank zij de inktzwarte humor ook erg grappig kan zijn.

`FESTEN´ wordt binnenkort gespeeld door `t podium uit Ronse in het Centrum Glorieux te Ronse.
Regie is van Jan Vanaudenaerde.
Speeldata 12  13  14  19 en 20 november 2010 om 20 uur (op zondag om 17 uur)
Reservatie op 0476 59 83 12
Info op http://www.tpodiumronse.be/

ALLES IS BLUES

Blues verplicht mij altijd weer te denken aan een gewezen liefde, waarvoor ik in een ver verleden gelukkig gescheiden ben. Zelf ben ik geen fervent aanhanger van het genre, zij was het des te meer... Mijn geest waait nu eenmaal andere richtingen uit. Maar blues is liefde, gaat over liefde of het gebrek eraan. Dus, hop, richting Polka (een kroegje waar ik met grote graagte vertoef), om de mij nobele onbekende Lightnin´ Guy te beluisteren, te bekijken, te ondergaan. En het weze gezegd, yeah, de man schiet recht in de roos! Gospel, Country...alles is blues godverdomme, zelfs het thuiskomen of beter het te weinig thuiskomen. Lightnin´ Guy amuseert zich te pletter, zo erg zelfs dat je er als publiek vrolijk van wordt, iets wat op zich al een schoonheidservaring is. Alles is blues... Het publiek of het gebrek eraan, een drumstel of het gebrek eraan. Feit is dat de muzikant in kwestie een koffer heeft vol verhalen en muziek. Of hij een levensgezellin heeft weet ik niet, je moet maar denken ´no woman no cry´...Alles is blues. Merci Polka.

zonneklaar talent

Op zaterdagavonden valt doorgaans niet veel waardevols te rapen op mijn Belgacom TV. Al is het digitale aanbod nog zo groot, steevast bekruipt mij het wurgende gevoel van ´ze hadden dit evengoed niét kunnen uitzenden´. Waarom dus niet wat cultuur gaan opsnuiven op de dag voordat kortjakje niet ziek is, en wel in het gehucht Geluwe, een dorpje dat mij telkens weer doet denken aan gezonde ontspanning op hooizolders. Maar dit geheel terzijde.
`Woord voor Woord` bleek een compilatie te zijn van examenwerken, uitgevoerd door leerlingen van de Stedelijke Academie voor Muziek en Woord Menen...dat is een hele mond vol. Een steengoeie compilatie, nota zeer bene... De voorstelling maakte iets in me wakker dat zich in een onverlichte kamer van mijn ziel schuilhoudt. Waarom? Omdat duidelijk werd dat je niet altijd veel tekst nodig hebt om indruk te maken. Omdat ´vroeger´ alsmaar langer geleden lijkt bij het aanschouwen van jongelui wier talent vooralsnog een goed bewaard geheim is. Omdat zelfs in de weergave van dromen het woord accuraat is, of realistisch, ja realistisch. Omdat rode hoge hakken...ja zeg...vandaar die hooizolder waarschijnlijk.
`Woord voor Woord` was de uiting van zonneklaar talent. Ooit zullen die jonge gasten nog veel genoegen beleven aan hun woordkunst...als het al niet zover is.

Janne

falderie, faldera

Ik ben niet zo´n amateur wat betreft het braderiegebeuren...Het is me allemaal teveel falderie, faldera. Zonder enige twijfel nestel ik me, na één uur doelloos ronddwalen, in een kroeg waarvan ik er ten stelligste van overtuigd ben dat de waard ook al geen liefhebber is op braderiegebied. Op dagen die ik als normaal beschouw, klatert het in dit kroegje van beleefdheid... Op dagen van falderie faldera niet, toch wat het occasionele publiek betreft. Dat toch wel zeer specifieke publiek rijdt nu eenmaal rond in een Volvo, bedekt met VTM sticker, een nummerplaat met vijf kentekens én met vliegen die op de achterruit kleven. Dús niet het publiek waarmee je even de boeken top tien doorneemt. Het gevoel dat mij ondertussen doortrok had verdacht veel weg van schaamte en u zult begrijpen dat ik na dit soort momenten toe ben aan één of meerdere drankjes... Ik zal wel nooit de amusementswaarde van falderie faldera inzien, vooral omdat er echtwaar niets te beleven valt.

Tire a la Francaise

Als ik terugkijk, zie ik mijn leven als een lange, aaneengeschakelde reeks toevalligheden, die pas achteraf een plan in zich lijkt te herbergen. Nooit is er sprake geweest van een weloverwogen carriereplanning, de kansen kwamen op mijn weg en soms greep ik ernaar. Maar vaker nog liet ik ze door mijn vingers glippen.
Spijt is een woord dat niet in mijn systeem zit...als ik het over zou mogen doen, zou ik het weer precies zo doen...